Indonesië

Ons laatste (nieuwe) land is aangebroken en we zitten nu precies een week in Indonesië! We zijn begonnen in Sumatra, Medan omdat dit een van de entrees is waar vanaf je een gratis 30-dagen visum krijgt. Dit kon ook op Jakarta, maar we besloten deze drukke chaotische stad te ontwijken. Een paar dagen daarna vlogen we vanaf Medan naar het volgende eiland Java, Yogyakarta. Dat we op het goede vliegveld zijn aangekomen is ook nog een wonder, want door een Gate-wijziging die niet aan ons was doorgegeven zaten we bijna in het verkeerde vliegtuig. Nadat we langs vier controlepunten waren (ons kaartje was al afgescheurd) werden we er in de tunnel vóór het vliegtuig op gewezen dat we op deze manier in Bangkok zouden eindigen.

​In Yogyakarta hebben we de zonsopkomst bekeken vanaf de Borobudur tempel en hebben we door het centrum gelopen waar je nog koloniale gebouwen kunt vinden. Ondanks dat de Nederlanders flink hebben huisgehouden in Indonesië vinden ze het leuk om Nederlandse woordjes te zeggen als ze horen waar we vandaan komen. Er zijn nog opvallend veel woorden die hier gebruikt worden alleen dan iets anders geschreven zoals: 'polisi', 'sepor' (spoor) en iemand noemde een uitlaat 'knalpot' maar ik geloof dat dat van vóór onze tijd is

Vanaf Yogyakarta wilden we verder doorreizen naar het oosten richting Bali en deze route hebben we meteen gecombineerd met een tour langs de Bromo vulkaan en het kratermeer Ijen. Donderdagochtend werden we opgehaald met een busje waar we 12(!) uur in moesten zitten.  Er was gelukkig genoeg beenruimte, maar het busje was oud en je voelde elke oneffenheid in de weg, en dat zijn er nogal wat in Indonesië. Proberen te slapen terwijl je om de zoveel tijd tegen het plafond gelanceerd wordt is ook geen pretje. Het laatste stuk was nog een uur steil door de bergen met een kleiner busje waarna we aankwamen in ons hotel in Cemoro Lawang. 4.00uur 's ochtend werden we vanaf ons hotel opgehaald met een jeep om verder de berg op te rijden naar een uitkijkpunt om de zonsopgang te zien met de Bromo vulkaan op de achtergrond. We waren natuurlijk niet de enige, maar het was lang niet zo erg als in Cambodja, Ankor Wat.
5.30 uur reden we verder met de jeep naar de Bromo vulkaan zelf, waar je meteen vergeet dat je in Indonesië bent. Rondom de vulkaan was een grote zwarte zandvlakte, wat door de laaghangende wolken een spookachtig effect had. De jeep wachtte onderaan de vulkaan en wij mochten nog 3km lopen, eerst door het vlakke zand en toen nog even een lange steile trap op. Aan het einde van de trap weet je niet wat je ziet. De vulkaan is een ontzettende grote kater waar erg veel herrie uitkomt, een kruising van onweer en kokend water, terwijl er nog grote stoomwolken uitkomen. Een bijzondere ervaring, maar ook weer niet iets waar je te lang bij stil moet staan (Michael vond het toch een beetje eng haha).

8.30uur kwamen we weer aan bij ons hotel waar we toen pas zagen hoe mooi de omgeving was! We keken uit op een groene vallei van rijstvelden en bomen. Een uur later werden we weer opgehaald om verder door te reizen naar het oosten. Hier zouden we 5 uur over doen, maar dit bleken Indonesische uren te zijn, dus we kwamen pas na 7 uur aan. We verbleven in een hotel in het dorp Ijen en de volgende ochtend checkte we weer 4.00 uur uit voor ons volgende uitstapje en werden we naar Ijen krater gebracht. Deze krater was ook 3 kilometer lopen, maar dit was een stuk heftiger dan ons Bromo-uitstapje en kon je een echte trekking noemen. De hele weg liep steil omhoog en er leek geen einde aan te komen. Halverwege zijn we even gestopt om bij te komen en snapte meteen waarom we deze activiteit zo vroeg in de ochtend moesten doen. Het tweede deel liep langs de bergen en was echt super mooi. De krater zelf had het meeste weg van een maanlandschap. Terwijl wij gewoon als een leuk uitje deze krater aan het bekijken waren zagen we allemaal Indonesiërs met manden, gevuld met gele stenen, uit de krater komen. In de krater bevond zich een zwavelmeer en uit dat gebied wordt zwavel gewonnen. Die mensen lopen vaak twee keer per dag, zeven dagen per week met 90 kilo zwavel op hun rug. En dan niet over twee schouders verdeeld, maar afgewisseld per schouder.. We zagen ook een man zonder shirt waar je duidelijk de paarse plekken op zijn schouders zag. De zwaveldampen die vrijkomen zijn ook nog eens heel slecht voor je gezondheid. We raakte aan de praat met een groep van die werkers waarvan de dienst erop zat en ze liepen samen met ons terug naar beneden. Eén jongen had zichzelf Engels geleerd via de toeristen, dus we konden goed met hem praten. Hij vertelde dat hij 900 Rupiah per kilo kreeg, dus met twee keer lopen verdiende hij ongeveer 81.000 Rupiah per dag (€ 5,35). Hier moet hij zijn vrouw, twee jonge kindjes en zijn ouders van onderhouden. Zijn vader is te oud om te werken en zijn moeder is ziek, dus die ziektekosten betaalt hij ook nog. Zijn maaltijden bestaan ook voornamelijk alleen uit rijst en wat groente, rundvlees bijvoorbeeld is echt een luxeproduct dat hij twee keer per maand kan eten. We zeiden nog dat hij met zijn Engels en charisma makkelijk het toerisme in zou kunnen als gids. Dit zou hij ook graag willen, maar omdat hij geen opleiding heeft gehad mag dit niet. Zijn grootste wens is nu om genoeg geld te hebben voor een karretje, waarmee je 400 kilo zwavel kunt versjouwen in plaats van 90 kilo.  We waren beide een beetje uit het veld geslagen door deze jongen, helemaal omdat hij ons ook nog eens graag had willen uitnodigen bij hem thuis. We konden jammer genoeg niet met hem mee en we stapte na dit uitje met een heel ander gevoel dan we verwacht hadden het busje in.

Het busje zette ons in de buurt van de ferry af naar Bali. Deze overtocht deden we in een lokale bus. Naast het feit dat je alleen goed kunt zitten als je je benen afhakt tot boven je knieën, is Indonesië ook nog niet echt bekend met het rookverbod. Dit gecombineerd met het feit dat 110 % van de Indonesische mannen rookt maakte het een aardige mistige ritje.

We hebben er al een nacht opzitten in Bali, Ubud en het is hier echt heel mooi! Leuke smalle straatjes, veel rijstvelden en mooie bergachtige omgeving die we vandaag verkend hebben met de scooter.