Pakse - 4000 islands - Cambodja

We zijn vandaag aangekomen in het derde land, Cambodja! Even een opsomming van enkele dingen die ons tot nu toe zijn opgevallen.

- Er is geen minimumleeftijd om scooter te rijden. Motors eerder, want dat onderscheid hebben ze hier niet echt. We hebben hier kinderen jonger dan 10 op zo'n ding zien rijden in de straten. En natuurlijk is een helm al helemaal niet nodig..

- Winkels en restaurants zullen geen moeite doen om het Engels even te laten checken voor ze het op billboards zetten of menukaarten drukken, maar ach 'chicken stay', 'fired rice', 'French fried' en 'cock light' snappen we ook toch!

- Openbare discriminatie is toegestaan:
Bij de entree voor het bezoeken van een waterval in Laos stond er een gewone prijs (2 euro) en een prijs voor buitenlanders (6 euro)

Toen we na het kajakken (kom ik zo op terug) met een grote tuk-tuk terug gingen was er te weinig ruimte achterin om allemaal op het bankje te kunnen. Een paar jongens gingen op het dak (dat is hier normaal) en een meisje wilde er ook enthousiast achteraan. Onze gids schrok er duidelijk van en riep haar snel terug toen ze nog halverwege het trappetje stond. "No, no! That's bad luck"

Positieve discriminatie is er ook hoor: Blanke mensen vinden ze fascinerend! Een meisje heeft lief lachend met een vrouw naar me zitten staren in de bus en uiteindelijk over mijn arm geaaid om mijn huid te voelen (Ja, zo wit ben ik dus nog..) Ook werden we heel verlegen door een groepje scholieren gevraagd om samen op de foto te gaan en gedroegen ze zich alsof ze hun idool voor het eerst in het echt zagen. Michael bleef liever op een afstandje toekijken

-Als iets te mooi lijkt om waar te zijn, IS het ook te mooi om waar te zijn:
We waren aangekomen bij Don Det, een van de '4000 islands' van Laos, om van een heerlijke eilandsfeer te genieten. Het viel een beetje tegen en besloten onze volle dag maar te vullen met ongeveer het enige leuke dat er te doen was: een kajaktour (waarbij er ook een kans was om de zeldzame Irrawaddy dolfijn te spotten, maar daar gingen we sowieso niet vanuit)

Het was een volledige dag inclusief ontbijt en lunch en in totaal een redelijk goedkope tour in vergelijking met wat we eerder hadden gezien. Daar hadden de alarmbellen moeten gaan rinkelen.. Toen we aankwamen bleken er nog 20 mensen hetzelfde idee te hebben. De gids deelde peddels uit waarvan bij de meeste het roeigedeelte van de peddel (niet een geheel onbelangrijk onderdeel) half afgebroken was. Eenmaal bij het water aangekomen hanteerde ze dezelfde methode als ze hier bij ieder vervoersmiddel hanteren: Alle ruimte optimaal benutten! Dit doen ze liever dan 'nee' verkopen, dus in plaats van 2 personen in één kajak hadden ze 3 mensen in één kajak ingecalculeerd wat op veel weerstand stuitte, want veel mensen kwamen juist in tweetallen. Het werd een beetje chaotisch. Sommige stemden zwijgend toe en anderen stapte snel met z'n tweeën in en gingen snel het water op.

We bleven uiteindelijk met een ander tweetal geïrriteerd achter om ons geld terug te vragen toen alle kajaks voor ons neus waren vertrokken. Het duurde gelukkig niet lang voor er ergens anders vandaan nog 2 kajaks voor ons geregeld waren, maar ondertussen was de rest van de groep + gids al weg. We moesten met een andere gids van een andere tourgroep mee die, naast ons, ook nog 20 man begeleidde en dezelfde richting op ging. Halverwege kwamen we onze eigen groep weer tegen en werden we één grote groep van 40 man. Toen we onze eerste stop bij een waterval deden (waar we een uur voor door het hete zand moesten lopen) bleek er zelfs nog een tour bezig te zijn en stonden we met 60 man naar het mooie natuurverschijnsel te kijken.. Ook was een paar uur kajakken met 35 graden toch niet helemaal een goed idee, maar om het even positief af te sluiten:

De tweede waterval was prachtig, bij elkaar was het toch weer een bijzondere ervaring EN de zeldzame Irrawaddy dolfijnen zijn gespot!
(sorry geen foto's)