Vang Vieng - Vientiane - Thakhek - Savannakhet

​Tot nu toe is de route naar het zuiden van Laos ná Luang Prabang rustig verlopen, in de zin van dat het rustige stadjes zijn en er niet heel veel speciaals te doen is. Wel hebben we in Vang Vieng een mooie kajaktocht gemaakt over de Mekong en hadden we een prachtig uitzicht vanaf ons hotel uitkijkend op de bergen. In Vientiane hebben lekker van een zwembad kunnen genieten bij ons hotel, ook wel eens lekker als het elke dag rond de 30 graden is.

DE BUS

De bus verdient wel even speciale aandacht in dit verhaal en is een iets minder rustig aspect van onze reis. Ik (Sammy) dacht dat ik mijn wagenziekte wel redelijk onder controle had, en gebruik voor langere ritten gewoon een reisziektepilletje en zorg dat ik bij een raam zit. Nou.. toen had ik de weg van Luang Prabang naar Vientiane nog niet gehad! Vooral het eerste gedeelte door de bergen was dra-ma-tisch en bestond letterlijk non-stop uit haarspeldbochten. Zelfs Michael, die normaal gewoon kan lezen in de bus, werd er misselijk van, dus je kunt je inbeelden hoe ik er bij zat. De eerste 2 uur van de reis heb ik als een zombie uit het zijraam zitten staren met een plastic tasje in de aanslag 'voor het geval dat' tot er één plekje vrijkwam bij het voorraam en ik Michael heb achtergelaten om mijn eigen leven te redden.

Gelukkig zijn de busritten nu niet meer door de bergen dus gaat het me redelijk goed af, maar dat maakt de busritten niet minder.. bijzonder! Als hier de stoelen vol zijn dan wordt er gerust nog een rij gecreëerd met plastic krukjes in het gangpad. En als de bus ergens een stop maakt wordt je soms belaagd met vrouwtjes van de eetkraampjes die je een gebraden kip (of het ei) op stok of een zak 'sticky rice' proberen te verkopen. En dan gaan we het maar niet hebben over het rijgedrag van de buschauffeurs..

Morgen vervolgen we onze reis (5 uurtjes met de bus) naar Pakse waar weer wat meer te beleven is.